گیوتین (به فرانسوی: Guillotine) نام دستگاهی است که برای اجرای مجازات اعدام از طریق قطع سر به کار می‌رفت. این دستگاه از یک چارچوب عمودی بلند و یک تیغه معلق تشکیل شده‌است. تیغه به وسیله یک طناب بالا برده می‌شود و پس از رها شدن و سقوط روی گردن، سر را از تن جدا می‌کند. شهرت این دستگاه بیشتر به خاطر استفاده گسترده از آن در کشور فرانسه و بالاخص در زمان انقلاب فرانسه است؛ گرچه استفاده از آن تا مدت‌ها پس از انقلاب فرانسه در چندین کشور ادامه یافت. استفاده از این دستگاه تا سال ۱۹۷۷ میلادی در کشور فرانسه و تا تاریخ لغو مجازات مرگ در سال ۱۹۸۱ ادامه داشت. آخرین نفری که در فرانسه با گیوتین اعدام شد ( اوژن ويدمن : Eugen Weidman 1908-1939 ) نام داشت که به جرم تجاوز و قتل زن جوانی به نام الیزابت بوسکه به مرگ محکوم شد و در تاریخ ۱۰ سپتامبر ۱۹۷۷ در مارسی به زیر گیوتین رفت. با این اعدام پرونده اعدام با گیوتین و به طور خاص اعدام در اروپای غربی برای همیشه بسته شد.

پیشینه استفاده از دستگاه‌های مکانیکی -شبیه گیوتین- برای جدا کردن سر از بدن به قرون وسطی بازمی‌گردد و در ایتالیا، آلمان و انگلستان نمونه‌های گوناگونی وجود داشته‌است.